فکر را پَر بدهید
و نترسید که از سقف عقیده
برود بالاتر
فکر باید بپرد
برسد تا سر کوه تردید
و ببیند که میان افق باورها
کفر و ایمان چه به هم نزدیکند
"فکر اگر پَر بکشد"
جای این توپ و تفنگ،
اینهمه جنگ
سینه ها دشت محبت گردد
دستها مزرع گلهای قشنگ
"فکر اگر پر بکشد"
هیچکس کافر و ننگ و نجس و
مشرک نیست
همه پاکیم و رها...
"نیما یوشیج"
برچسب ها : نیما یوشیج , گفتار بزرگان , اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی , شعر , جملات قصار و زیبا , شعر نیمایی و نو , اشعار بکر پارسی ,
دسته بندی : جملات زیبا , شعر , متن ادبی , نیمایی و شعر نو ,
