اولین قدم برای یاد گرفتن شنا،
نترسیدن از آب و رها شدن است.
مربی همیشه میگوید:
بپر، خودتو رها کن، زیر آب چشماتو باز کن،
بعد خودت آروم آروم برمی گردی به سطح آب.
شرط اول، همان دست و پا نزدن است.
گاهی باید واقعا بیخیال شد و رفت گوشه ای نشست.
باید بیخیالِ دست و پا زدن شد.
گاهی باید بگذاریم زندگی کارش را بکند.
شاید بعدش آرام آرام برگشتیم به سطح آب، به زندگی،
بی خفگی…
“تنسی ویلیامز “
برچسب ها : ولیامز , گفتار بزرگان و نیکان , اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی , کتاب شب و تنهائی من , جملات قصار , سخنان بکر و ناب , گفتار بزرگان ,
دسته بندی : گفتار بزرگان , جملات زیبا , یک کلام , سخنان ناب , جملات قصار ,
