گرچه چون موج مرا شوق زخود رَستن بود
موج موج دل من تشنه ی پیوستن بود
یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر
بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود
خواستم از تو به غیر از تو نخواهم اما
خواستن ها همه موقوف توانستن بود
کاش از روز ازل هیچ نمی دانستم
که هُبوط ابدم در پی دانستن بود
چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت
همه ی طول سفر یک چمدان بستن بود
" دکتر قیصر امین پور "
برچسب ها : دکتر قیصر امین پور , اشعار بکر پارسی , اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی رو , شعر , غزل , گفتار بزرگان , شعر عاشقانه ,
دسته بندی : شعر , سه نقطه ... , غزل , موعظه ,
