شیخ بهائی

شیخ بهائی
چهارشنبه 26 اردیبهشت 1403

یک بیت از ...


.

دلتنگی‌ام را می‌کنم نقاشی ای دوست

.

اينگونه شاید در کنارم باشی ای دوست

 

.

" علیرضاابراهیم‌پور گیلانی "

رباعی " تراود " شیخ بهائی





 آنکس که بَدَم گفت، بدی سیرت اوست 

و آنکس که مرا گفت نکو خود نیکوست

حال     مُتکلِّم    از    کلامش    پیداست 

از کُوزه همان بُرون  تَراود که در اوست 


              " شیخ بهایی"

حکایت " کُلّ عمرت " شیخ بهائی






یک  استاد   صَرف  و  نَحو  عربی  در  کشتی  بود.

مُلّاح  را  گفت  :

تو  عِلم  نَحو  خوانده ای  ؟

گفت  :  نه

گفت  :  نیم  عمرت  بر  فَناست  .

روزی  دیگر  تند بادی  پدید  آمد  ،   کشتی  می‌خواست غرق  شود  .

مُلّاح  او  را  گفت  :

تو عِلم  شنا  آموخته ای  ؟

استاد  گفت  :  نه

مُلّاح  گفت  :    کُلِّ  عُمرت    بَر  فَناست  !


          کشکول شیخ بهائی  _





حکایت " راهِ صلح " شیخ بهائی






عارفی   می‌گوید  :

که روزی  دُزدان  قافله ما را غارت کردند  ،  پس  نشستند

و  مشغول  طعام   خوردن   شدند  .  یکی  از آنها  را دیدم

که   چیزی   نمی‌خورد   ،   به  او  گفتم  که  چرا  با آنها  در

غذا  خوردن   شریک    نمی شوی    ؟

گفت  :

من   امروز    روزه ام  .   گفتم  ؛   دُزدی   و   روزه   گرفتن

عَجب  است  .  گفت :   ای   مَرد  !   این   راه  ،   راهِ  صلح

است    که   با   خدای   خود   وا گذاشته ام  ،  شاید روزی

سَبَب  شود   و   با  او   آشنا   شدم  .

آن   عارف  می‌گوید  :

یکسال    دیگر  او  را در  مسجدالحَرام   دیدم  که   طواف

می‌کند   و  آثار   توبه   از  وی  مشاهده   کردم  ،  رو به من

کرد   و   گفت  :    دیدی  که   آن    روزه    چگونه   مرا    با

خدا   آشنا   کرد  .


 
کشکول  شیخ بهائی "

رباعی " سالی که نکوست " شیخ بهائی







 تا     منزل     آدمی     سَرای      دنیاست

       کارش  همه جُرم و کارِ حق  ،  لطف و عطاست     

 خوش باش که آن سَرا چنین خواهد بود

        سالی  که   نکوست  ،    از    بهارش    پیداست



                     شیخ بهائی  "

شعر " هَدر رفته " بهائی









            صَد سال  رَهِ  مسجد  و  میخانه   بگیری


                 عُمرت  به  هَدر  رفته  اگر  دست نگیری



                       "   شیخ بهائی "

حکایت " خودپسندی " شیخ بهایی








 عارفی گفت  :


 گناهی که تو  را  از  آن

 بد  آید  ،

 بهتر  از  کار  نیكی  ست

 که  تو  را  به   "  خود پسندی  "    آرد  .
  



 " کشکول شیخ بهائی "

ورود کاربران

ورود کاربران

عضويت سريع

عضويت سريع

    نام کاربری :
    رمز عبور :
    تکرار رمز :
    موبایل :
    ایمیل :
    نام اصلی :
    کد امنیتی :
     
    کد امنیتی
     
    بارگزاری مجدد
    آمار

    آمار

      آمار مطالب آمار مطالب
      کل مطالب کل مطالب : 1204
      کل نظرات کل نظرات : 0
      آمار کاربران آمار کاربران
      افراد آنلاین افراد آنلاین : 4
      تعداد اعضا تعداد اعضا : 0

      آمار بازدیدآمار بازدید
      بازدید امروز بازدید امروز : 875
      بازدید دیروز بازدید دیروز : 957
      ورودی امروز گوگل ورودی امروز گوگل : 16
      ورودی گوگل دیروز ورودی گوگل دیروز : 20
      آي پي امروز آي پي امروز : 207
      آي پي ديروز آي پي ديروز : 184
      بازدید هفته بازدید هفته : 3,538
      بازدید ماه بازدید ماه : 19,298
      بازدید سال بازدید سال : 139,186
      بازدید کلی بازدید کلی : 467,099

      اطلاعات شما اطلاعات شما
      آی پی آی پی : 18.119.107.69
      مرورگر مرورگر : Safari 5.1
      سیستم عامل سیستم عامل :
      تاریخ امروز امروز : چهارشنبه 26 اردیبهشت 1403

      درباره ما

        اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی
        علیرضا ابراهیم پور گیلانی شاعر پر آوازه گیلان از آثار او می توان به 1 - شب و تنهایی من 2 - رباعیات استادانه 3 - سی مرغ غزل اشاره کرد.

      کلیه ی حقوق مادی و معنوی سایت مربوط به اشعار علیرضا ابراهیم پور گیلانی بوده و کپی برداری از آن با ذکر منبع بلامانع می باشد.
      قالب طراحی شده توسط: تک دیزاین و سئو و ترجمه شده و انتشار توسط: قالب گراف